สายลมแรงสะบัด พัดไพรพริ้ว
พฤกษาผกาปลิว ทิวไสว
เสนาะเสียงสำเนียงซึ้ง ตรึงหทัย
แว่วหวานกังวาลไกล จากไพรพรรณ
ประหนึ่งเสียงสวรรค์สร้าง แรมร้างทุกข์
ประสานเสียงเสริมสุข เกษมสันต์
ประสมเสียงเรียงร้อย สร้อยสัมพันธ์
ประดับตรึงใจมั่น มิคลาดคลา
ยาตราตามต้นเสียง เพียงใฝ่พบ
วาดฝันมั่นประสบ แสวงหา
ผู้ใดบรรเลงรื่น ชื่นชีวา
ยั่วยวนชวนใจข้าฯ พาเพลินพราย
เสาะแสวงแคลงฤทัย หลงไพรกว้าง
สุรเสียงพลันสูญสร่าง สิ้นสลาย
ยิ่งหลงลึกดึกดื่น ฝืนใจกาย
หลงกิเลศเข้าแล้วไซร้ หน่ายกมล
ลืมจุดหมายปลายทาง ที่หวังไว้
ปล่อยฤทัยไหวหวั่น พลันสับสน
เพียงเสียงแว่วจากจิตไซร้ ให้กังวล
จงพินิจจิตตน บนทางธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น