อาทิตย์จะลับฟ้า ขอบนภาประดับทอง
ระเรื่อระเรืองรอง จับจิตจ้องระทมใจ
สุริยาจะลาจาก ดั่งพลัดพรากไกลแสนไกล
ความหวังชโลมใจ ลาลับไปกับแสงทอง
แสงสีสาดสะท้อน สลับซ้อนซ่อนสิ่งปอง
เพียงพิศพินิจมอง กลับกลั่นกรองเป็นน้ำตา
วันคืนระรื่นร่ำ ยามพลบค่ำยิ่งโหยหา
สิ้นแสงส่องวิญญา สิ้นชีวาลาลับเอย
25-08-2013
วันอาทิตย์ที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)